De 5 veldslagen
Ten tonele verschenen de legers. Het zuid-oosten had zich zonder tegenstand geconformeerd aan de wensen van overkoepelende organisatie NeVoBo en het 1e en befaamde PulkDuw leger gestuurd. Geroemd voor hun doorzettingsvermogen en tandenknarsende verdediging telde het goed gevulde slagveld maar liefst 13 strijders en tig staf, tegenover een magere 10 van de Verdedigende Oplopers die de verantwoordelijkheid voor het westerse front dragen mochten. Helaas geen 11, zoals gewenst, want een ongeleid projectiel vanuit ogenschijnlijk neutrale hoek besloot een vooraanstaande middenman voortijdig uit te schakelen. Een logistieke nachtmerrie, want zonder Trijntje is het verdraaid lastig alle goederen op hun plek te krijgen. Versterking vanuit de 2 armada, de enige achterhoede voor de westerse frontlinie, kon gelukkig snel ter plaatse zijn.
Slag aan de Zweth
Onwelvoeglijk spel is waar onze frontlinie om bekend staat. Boeren met een soort-van-opleiding, gemotiveerd door Leffe en knoflook stond matig in de loopgraven. Een twijfelend tactisch geheel bleek niet in staat veel van de stoten des Oostenlegers op te vangen. Gelukkig is er waar de verdediging het moeilijk heeft ruimte voor verandering. Curieuze wisselingen omtrent de aanval en verdediging bleek de tegenstander evengoed te verwarren als het de uit de strijd getrokken reserves van het Westerleger en een absolute impasse manifesteerde zich. Meer dan 50 uithalen voltrokken zich maar de loopgraven hielden stand aan beide kanten. De 75 werd gehaald, bij uitstek de bloederigste slag in de geschiedenis van zowel het Westen, als het Oosten. Na ‘Offensief 77’ was er een duidelijk voordeel voor het verdedigende leger. Kapitaliseren op voordeel was tot dan toe niet mogelijk, wellicht dan nu eindelijk? Met zware verliezen werd de verdediging nog eenmaal gevraagd met gasmaskers op de vloer te dweilen. De kanonnen werden in stelling gebracht en met een briljante combinatie van verdedigend offensieve actie werd met de 78ste actie eindelijk de eerste slag gewonnen.
Slag bij Noordweg
Dergelijke slagen laten hun sporen achter, en ondanks een voldaan gevoel bleek de Slag om de Zweth te veel van de reserves te hebben gekost. Zonder veel opzienbarende gebeurtenissen bleek de voorraad van de Oosterse indringers beter in staat het offensief gaande te houden, dan dat het Westen de loopgraven van de voorgaande victorie kon behouden. De Noordweg was verloren, en de tactische terugtrekking begon.
Slag om de Parkeerplaats
Befaamd om afwezigheid van heuvels en belemmeringen wist het Westerse leger, inmiddels weer aangevuld met de eerder verloren logistieke capaciteit, dat een rollend offensief met groot momentum moeilijk tot stilstand te brengen is op dit terrein. Desalniettemin trok ons beruchte boerenleger dapper ten strijde, elke centimeter werd grillig verdedigd maar uiteindelijk was de overmacht onherroepelijk de doorslaggevende factor, en ook de Parkeerplaats moest prijs worden gegeven, met delen van de Kantine, Veld 1 en dat gekke glazen gebouw waar de veteranen met ballen spelen als ongelukkige slachtoffers.
Offensief op Fort VELO
De vijand stond aan de deur! Het thuisvoordeel is zonder twijfel het grootst wanneer de muren van het eigen gebouw als dekking kunnen dienen. Schroomloos werd ingedoken op elke plek van tactisch belang om dit offensief een definitief halt toe te roepen. Tot grote frustratie van de Oosterse indringers, want hun blitzkrieg was nu werkelijk tot stilstand gebracht. De commandant der strijdkrachten aan Oosterzijde; Kolonel R. Pellemans, werd zienderogen gefrustreerde naarmate meer en meer van zijn legeronderdelen beteuterd terug gedwongen werden. Met blinkende kracht en hernieuwde bloedlust werd het PulkDuw leger buiten gehouden! Ze trokken zich terug, zich opmakend voor de laatste veldslag, die alles zou beslissen.
Strijd door de Zijdeur
Wat is een oorlog zonder onderhandse tactieken? Waar het Boeren Westen zich degelijk aan internationale regels had gehouden bleek Kolonel Pellemans niet geheel uit goed hout gesneden. Na onophoudelijke pogingen de inmiddels solide verdediging tot wanorde te brengen greep de NATO in. De PulkDuw Kolonel werd tot de krijgsraad verdoemd, en werd zonder pardon verwijderd van het strijdtoneel. Een kort oponthoud bij zijn aftocht werd door de Westerse Commando’s in de kiem gesmoord en een oneervol ontslag zal vast in de te voorziene toekomst genoeglijk bij het Westen ten oren vallen. Hoe dan ook was er nog een oorlog gaande! In alle verwarring bleek dat het vijandige leger een zijdeur had gevonden, en waar de verwarde Verdedigende Oplopers zich langs de muren hadden opgesteld moest men zich in korte tijd omdraaien om de vijand binnen de eigen muren te bevechten! Helaas viel aan de motoriek het een en ander te verbeteren, en waar het grove geschut efficiënt in stelling kan worden gesteld, zijn onze scherpschutters over het algemeen van ondermaatse kwaliteit. De slag was over voordat het thuisfront goed en wel begon, tot groot verdriet van een verzorgend publiek. Het westerse leger krijgt even de tijd om de wonden te likken, volgende week mag het aandraven in Sliedrecht. Stof tot nadenken; wanneer zal de wrede NeVoBo hun spel om de hallen toch eindelijk staken?
