In memoriam: Wim van Hattum
28 november 1949 – 20 april 2020
Sommige leden binnen de vereniging vormen zo’n vertrouwd gezicht dat je niet beter weet dan dat dit altijd zo moet zijn. Wim van Hattum was zo’n lid. In het seizoen ’81-’82 aangetrokken als trainer voor Dames 1 is Wim eigenlijk nooit meer uit beeld verdwenen.
Westlandse volleyballers van het allereerste uur maakten voor het eerst kennis met Wim als fanatiek speler van Verburch en Mov’over. Van jongs af aan viel Wim te kenschetsen als een gedreven sportman die met zijn team ging voor het hoogst haalbare en niet tevreden was met een half resultaat. Dit karakter heeft hij ook behouden toen hij als trainer/coach aan de slag ging. Wim had een heel eigen stijl van communiceren hetgeen in de competitie in het heetst van de strijd wel eens leidde tot een luid en duidelijk overdragen van zijn boodschap. Er zijn er maar weinig die na afloop van zo’n wedstrijd aan hem gevraagd hebben: “Wat bedoelde je nou precies?”
Maar Wim was vooral een docent, een man die kennis en vaardigheid weet over te dragen. Iemand die spelers en speelsters weet te vormen en het beste uit hen naar boven weet te halen. Wim was een warm pleitbezorger voor extra aandacht en kwaliteit in de jeugdopleiding. Eerst door zelf training te geven aan de jeugd. Later door zijn werk op het gebied van “Train de trainer”. Als docent van de volleybalbond heeft hij velen de fijne kneepjes van het training geven bijgebracht.
Het nieuws van zijn overlijden kwam onverwacht en laat ons niet onberoerd. De Westlandse sportwereld verliest een sportman, VELO Volleybal verliest een van haar bouwstenen, maar het verlies laat zich vooral gelden binnen de eigen familiekring. Wij wensen Heleen, haar dochters en overige familieleden veel sterkte met dit verlies.
