Bittere nasmaak
De laatste keer dat de lange mannen van Heren 1 een stukje mochten rijden kwamen ze uit in Zuid Limburg. Dat lot werd ze ditmaal bespaard, hoewel de grens van Limburg dichterbij was dan ze prettig leken te vinden. In het pittoreske Veghel, geroemd om hun intense boeketten van wijdverspreide ontspanningsgeuren, mochten ze aantreden tegen een team wat tot dan toe weinig van de eigen ontspanning heeft kunnen genieten; nog geen enkele set werd in de Skunk-hal gewonnen door de thuisdiertjes. Wellicht hierom dat de diesels van Velo traditioneel lang warm moesten draaien.
Hoewel de start kort maar krachtig was, bleek er veel moeite te zijn om controle over de bal uit te oefenen. Het spel werd gevolgd en niet gemaakt, wat nooit een positief gevolg teweeg brengt. De lange uiteenzetting wordt u ditmaal bespaard, een consequente achterstand van 4 tot 8 punten eindigt in een misleidend spannende uitslag van 25-22.
Een uitslag om aan te werken. Met veel ‘ebb’ en weinig ‘flow’ toch slechts op 3 puntjes verliezen biedt perspectief! De praktijk, echter, nam het op zichzelf dit perspectief, meerdere malen vakkundig om te draaien, de demonteren, door te lassen en herhaaldelijk tot pulp te beuken. Wederom een illusie van hoop in de eindstand van 25-20.
Maar die ene keer hè, daar nog veel verder in het zuiden van Limburg, daar stonden de langerds ook ooit 2 sets achter… En die wedstrijd werd nog met 3-2 gewonnen. Hernieuwde strijdlust werd derhalve kranig opgebracht om toch de 200+ kilometers niet voor nop te laten zijn. Met een paar puntjes voorsprong hier en een paar daar manifesteerde de set zich al snel tot een krachtmeting van mentale kopstoterij. 10-10 passeerde, en problemen arriveerde. Een serie van 5 punten tegen werd uiteindelijk met moeite gekeerd, maar een tweede serie van ditmaal 4 punten tegen volgde. De zo hard bevochten set leek gespeeld. Toch is niet te vergeten… Veerkracht staat de grote heren op het lijf geschreven! Ondanks de achterstand van 18-11 begon er toch een lichtje te branden.
Een serie van 4 services van Joost was een mooie start, maar 3 services tegen resulteerde alsnog in een depressieve achterstand van 21-16, en zelfs 22-16. Novi aan serve, risico is hem niet onbekend en dat betekent ook servicedruk. Het pakt aardig uit: 3 punten voor we de service weer kwijtraken. Een directe side-out betekend 23-20 achter maar een combinatie die ons al vaker veel punten heeft opgeleverd volgt, Sjaak met een harde diagonale floatservice levert 3 punten achter elkaar op voordat Skunk weer een punt weet te maken. 24-23 achter en de side-out moet gemaakt worden.
Tactische time-out voor wat rust voor Velo en ontregeling aan Skun-kant en welja, de bal wordt op de grond gelegd via een curieuze schouderbeweging. Met 24-24 wordt de 2e harde float serveerder ingebracht om het af te maken. “MOET GOOEEEDD”, werd minachtend naar Boney geschald, die hierop reageerde door een ace op de achterlijn te planten. 25-24 voor, en dat laten we ons niet afpakken. Met 26-24 de 3e set in-da-pokkut.
Als we het verhaal van de 1e of 2e set nemen maar Velo en Skunk omdraaien hebben we het verslag voor de 4e set. Een snelle voorsprong en deze niet meer opgeven: 20-25 en een 5e volgt.
Zouden de heren het dan toch weer voor elkaar krijgen om in het diepe zuiden een 2-0 achterstand te doen transformeren naar winst? Tot 9-9 ging het goed, en toen ging het goed fout. 15-9 levert een ietwat bittere nasmaak aan een anderszins zoete comeback.
Volgende week spelen de lange mannen weer thuis! Om 17:00 beginnen ze tegen directe concurrent Zaanstad, dat belooft wat!
